Ο καιρός (κάντε κλικ)

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

A seed for change - Ένας σπόρος για την αλλαγή

Ο Ελληνολιβανέζος Άλεξ Οικονομίδης σκηνοθετεί ένα ντοκιμαντέρ για όλους αυτούς που θέλουν φάρμες, μποστάνια και κρεμαστούς κήπους στα μπαλκόνια τους...
Η ιδέα ξεκίνησε από την εμπειρία που έζησε ο Άλεξ Οικονομίδης προσπαθώντας να φτιάξει ένα μικρό μποστάνι με διάφορα ζαρζαβατικά στο μπαλκόνι του κι από την περιέργειά του να μάθει από πού προέρχονταν τα φυτά που αγόραζε από το φυτώριο. Πολύ σύντομα, ανακάλυψε ότι η τροφή ελέγχεται από πολύ λίγες και συγκεκριμένες εταιρείες παγκοσμίως που πουλάνε σπόρους, υβρίδια και μεταλλαγμένα μαζί με τα χημικά, κι ότι οι παραδοσιακές ποικιλίες είναι υπό εξαφάνιση. Και κάπως έτσι του κόλλησε η ιδέα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ

Eάν δεν υπάρξει η βούληση για μία από κοινού αρμονική ανάπτυξη, είναι καλύτερα να υποχωρήσει η Ευρωζώνη στην προηγούμενη της κατάσταση, με την υιοθέτηση των εθνικών νομισμάτων – με στόχο να ξεκινήσει από την αρχή η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
"Πολύ λίγοι από εμάς αντιλαμβανόμαστε με πειστικό τρόπο την έντονα ασυνήθη, ασταθή, περίπλοκη, αναξιόπιστη και προσωρινή φύση της οικονομικής οργάνωσης, μέσω της οποίας έχει ζήσει η Δυτική Ευρώπη τον τελευταίο μισό αιώνα.Υποθέτουμε ότι κάποια από τα πιο ιδιάζοντα και προσωρινά των πρόσφατων πλεονεκτημάτων μας είναι φυσικά, μόνιμα και αξιόπιστα, ενώ καταστρώνουμε ανάλογα τα σχέδια μας.
Επάνω σε αυτό το αμμώδες και τεχνητό θεμέλιο απεργαζόμαστε την κοινωνική βελτίωση και προετοιμάζουμε τα πολιτικά μας προγράμματα, επιδιώκουμε τις εχθρότητες μας και τις ιδιαίτερες φιλοδοξίες μας, ενώ αισθανόμαστε ότι έχουμε αρκετό διαθέσιμο περιθώριο για να ενθαρρύνουμε την εμφύλια διαμάχη στην ευρωπαϊκή οικογένεια - αντί να την κατευνάζουμε.

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Ο φαύλος κύκλος του χρέους.

Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, πολλοί αναρωτιούνται γιατί η οικονομική ανάκαμψη αργεί τόσο πολύ. Πράγματι, η βραδύτητα των εξελίξεων έχει προκαλέσει την έκπληξη ακόμα και των ειδικών. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η παγκόσμια οικονομία θα έπρεπε να επιδείξει ρυθμούς ανάπτυξης της τάξεως του 4,4% και του 4,5%το 2011 και το 2012 αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα, τα τελευταία στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας δείχνουν ότι η ανάπτυξη έφθασε μόλις το 2,7% το 2011, και θα επιβραδυνθεί φέτος κατά 2,5% - ένα ποσοστό που μπορεί να χρειαστεί να αναθεωρηθεί μάλλον προς τα κάτω. (pgn: είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αναθεωρηθεί.)
Υπάρχουν δύο πιθανές αιτίες για την απόκλιση που παρατηρείται. Είτε η ζημιά που προκλήθηκε από τη χρηματοπιστωτική κρίση ήταν πιο σοβαρή από αυτό που πιστεύαν όλοι, είτε το φάρμακο που δόθηκε στις ασθενείς οικονομίες ήταν λιγότερο αποτελεσματικό από αυτό που είχαν προβλέψει οι ειδικοί.

Δεσμευμένοι ελευθεριάζοντες.


[Πριν ξεκινήσετε την ανάγνωση να ξεκαθαρίσω ότι οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου και όχι του συγγραφέα.]


Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, λίγο μετά το Κραχ του 1929 που άλλαξε βίαια τον κόσμο, ξεκίνησε μια τιτάνια διαμάχη μεταξύ φιλελεύθερων οικονομολόγων για το τι είχε συμβεί και τι έπρεπε να γίνει για να καταπολεμηθεί η Κρίση. Σήμερα, το δικό μας 1929 (το Κραχ του 2008-12), έχει ξαναφέρει στο προσκήνιο την ίδια περίπου συζήτηση διεθνώς. Άλλη μια φορά απόψεις του φιλελεύθερου Keynes συγκρούονται αλύπητα με τις αντίθετες απόψεις του φιλελεύθερου Hayek. Από την μία έχουμε φιλελεύθερους που θεωρούν, όπως ο Hayek, ότι η λύση βρίσκεται στο να αφεθεί η αγορά να λειτουργήσει όπως μόνο εκείνη μπορεί (με μειώσεις τιμών και μισθών που θα φέρουν την ανάκαμψη των ποσοτήτων και της απασχόλησης) και από την άλλη έχουμε φιλελεύθερους που θεωρούν, όπως ο Keynes, ότι χωρίς συντονισμένη από το κράτος επενδυτική πολιτική οι αγορές θα παραπαίουν με τεράστιο κόστος για όλους.

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Δεν φτάνει να είμαι Έλληνας.


«Όλοι οι πολιτικοί οι ίδιοι είναι». «Αποχή είναι μόνη λύση». «Ανατροπή του Μνημονίου». «Λαϊκοί Αγώνες». «Μονόδρομος το Μνημόνιο» «Επανδιαπραγμάτευση». Βαρεθήκατε; Και εγώ! Οι πολιτικοί και οι αγωνιστές χρησιμοποιούν λέξεις. Τις ίδιες, επαναλαμβανόμενες, βαρετές, κενές, ανούσιες λέξεις. Με λέξεις δεν αλλάζει ο κόσμος. Αγανάκτησα με τόση αγανάκτηση. Δεν οδηγεί πουθενά, παρά μόνο σε μεγαλύτερη αγανάκτηση. Τι χρειαζόμαστε δηλαδή για να ξαναστήσουμε αυτή τη χώρα στα πόδια της; Ιδιαίτερη πρόσκληση; Μνημόνιο; Τον Τσίπρα; Αυτά που πρέπει να γίνουν πραγματικά είναι αυτά που δεν χρειάζονται λεφτά. Εμπιστοσύνη χρειάζονται και κοινωνικό συμβόλαιο.

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Λαοκράτης Βάσσης: «Μια Αριστερά που δεν πατάει γερά στον τόπο της είναι μια καθ’ όλα άτοπη Αριστερά» – στον Κώστα Καραβίδα, από το ΜΟΝΟ #6


«Η Αριστερά ώρες-ώρες εκπέμπει αυτιστικό πολιτικό λόγο. Και ενώ φαίνεται πως λέει πολύ ωραία πράγματα, επί της ουσίας δεν δίνει λύσεις. Γι’ αυτό και δεν ριζώνει στον τόπο και δεν γίνεται εθνικής εμβέλειας πολιτική δύναμη»
Ο Λαοκράτης Βάσσης δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις. Εδώ και πολλά χρόνια ταυτισμένος με την υπόθεση της Αριστεράς, κρατούσε για τον εαυτό του ρόλο πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά πάντα στον πυρήνα της παραγωγής πολιτικής σκέψης. Προσωπικότητα της Αριστεράς με μακρά θητεία στο μετερίζι της, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, από το οποίο γρήγορα διαγράφτηκε (το 1975) μαζί με συντρόφους και φίλους του όπως ο Σάκης Καράγιωργας, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο Γεράσιμος Νοταράς, ο Στέλιος Νέστορας κ.ά.

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Η συνέντευξη του Αδαμάντιου Πεπελάση από το "ΜΟΝΟ", του Κώστα Καραβίδα.



"Αλίμονο στη χώρα που διοικείται από Βενιζέλους, από ανθρώπους που είναι ασυγκράτητοι και διψούν για επιβεβαίωση και αξιώματα."
Την ημέρα που η Αθήνα υποδεχόταν το χιόνι, συναντήσαμε τον Αδαμάντιο Πεπελάση στο καταφύγιο του στη Φιλοθέη. Διαπρεπής οικονομολόγος, χρόνια καθηγητής σε αμερικανικά πανεπιστήμια και με μακρά θητεία στη διοίκηση τραπεζών, είχε το προνόμιο να διατελέσει συνεργάτης και φίλος όλων σχεδόν των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης. Τους έζησε όλους από κοντά, τους συμβούλευσε και συγκρούστηκε μαζί τους. Ο ίδιος αρνήθηκε τη θέση του βουλευτή επικρατείας που του πρότεινε τόσο ο Κ. Καραμανλής όσο και ο στενός φίλος του, Α. Παπανδρέου. Η μαρτυρία του 90χρονου σήμερα διανοούμενου οικονομολόγου έχει διπλή σημασία. Αφενός, ξεκαθαρίζει το νέο οικονομικό και πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται. Αφετέρου, στο δεύτερο μέρος της κουβέντας μας, καταθέτει ενώπιον της ιστορίας, τις κρίσεις του για τις πολιτικές προσωπικότητες που σφράγισαν τη μεταπολιτευτική κακοδαιμονία μας. Ο λόγος του έχει ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς δεν προέρχεται από έναν αριστερό διανοούμενο με την κλασική έννοια του όρου, αλλά από έναν φιλελεύθερο που βρισκόταν πολύ κοντά αλλά και τόσο μακριά από τα δώματα της εξουσίας. Η συνέντευξη ποταμός που μας παραχώρησε, σε μεγάλο βαθμό είναι απολογητική αλλά και απολογιστική. Αποδομεί εκ των έσω τον μύθο που περιέβαλλε τα πρόσωπα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, απευθύνοντας ένα δριμύ κατηγορώ με βαρύτατους χαρακτηρισμούς στους δυο μοιραίους της οικογένειας Παπανδρέου με την οποία συνδεόταν φιλικά μέχρι λίγα χρόνια πριν. Τα ερωτήματα που θέτει είναι αμείλικτα και δεν γίνεται να μείνουν αναπάντητα. 
Εσείς δεν υπήρξατε ποτέ ένας τυπικός οικονομολόγος. Πάντα υπήρχε η διάσταση του πολιτισμού στη σκέψη και τη δράση σας. Οι άνθρωποι των καιρών μας βλέπουν ως ασυμβίβαστες αυτές τις δυο ενασχολήσεις, την οικονομία και τον πολιτισμό. Πώς συμβιβάζεται το προφίλ του οικονομολόγου με τις πολιτιστικές αγωνίες;

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Η θυσία του Χριστούλα στον «Guardian».


Το editorial της Βρετανικής εφημερίδας «Guardian» είναι αφιερωμένο στον Δημήτρη Χριστούλα, τον 77χρονο συνταξιούχο που αυτοκτόνησε στην Πλατεία Συντάγματος, Το σημείωμα της έκδοσης κλείνει με το παράδειγμα του αυτόχειρα του Συντάγματος, Δημήτρη Χριστούλα, που επέλεξε να δώσει τέλος στη ζωή του αυτοπυροβολούμενος στην καρδιά της πόλης, απέναντι από το ελληνικό Κοινοβούλιο, σε μια πράξη υψηλού πολιτικού συμβολισμού.
Διαβάστε το editorial που είναι αφιερωμένο σ  εκείνο που ήθελε να μιλήσει για λογαριασμό όλων των ελλήνων και ευρωπαίων που υποφέρουν.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Α.Π.Θ ο Ρομπέρτο Μπενίνι.


Παρουσία ενός πολυπληθούς και ιδιαίτερα ενθουσιώδους ακροατηρίου, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Ρομπέρτο Μπενίνι αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ.
Εκδηλωτικός και ενθουσιώδης ήταν και ο βραβευμένος με Όσκαρ Ιταλός δημιουργός, που ανέμισε το καπέλο του επίτιμου διδάκτορα και δεν δίστασε να ανέβει στα έδρανα.
"Για μια εξόχως σημαντική στιγμή", για το πανεπιστήμιο μίλησε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος και πρόσθεσε ότι με την αναγόρευση διευρύνεται ο πνευματικός πλούτος του ιδρύματος.
"Πολύτιμο κομμάτι του ιταλικού πολιτισμού", χαρακτήρισε τα έργα του τιμώμενου ο πρόεδρος του τμήματος Φοίβος Γκικόπουλος.
Η ομότιμη καθηγήτρια του τμήματος Κατερίνα Ευαγγέλου, επισήμανε ότι ο Ρομπέρτο Μπενίνι αποτελεί τον επιφανέστερο απόγονο της μακράς παράδοσης της των γελωτοποιών της ιταλικής αυλής και της κομέντια ντελ άρτε.Αναφέρθηκε, επιπλέον, στη σχέση του Μπενίνι με τη "Θεία Κωμωδία" του Δάντη, τονίζοντας ότι επαναπροσδιόρισε τη σχέση του έργου με το ευρύ κοινό και το ελευθέρωσε από τη «διπλή φυλακή» του σχολικού περιβάλλοντος και της ιστορικής και λογοτεχνικής αγοράς.Μιλώντας στα ελληνικά ξεκίνησε την αντιφώνηση του ο Ρομπέρτο Μπενίνι. "Ευχαριστώ. Καλησπέρα. Γεια σας αγαπημένοι μου φίλοι. Θέλω να σας φιλήσω όλους στο στόμα. Η καρδιά μου χτυπάει πολύ δυνατά", είπε καταχειροκροτούμενος.
Αναφέρθηκε, επιπλέον, στην οικονομική κρίση, τονίζοντας ότι «δεν είναι η Ελλάδα που χρωστάει», αλλά "όλος ο κόσμος, η Ευρώπη χρωστάνε στην Ελλάδα τα πάντα".
Επέλεξε να αναπτύξει το θέμα "Δάντης, Θεία Κωμωδία. Ερμηνεία και σχόλια στο ΧΙ Άσμα της Κόλασης".
"Μια στάλα ακόμα πίσω γύρισε, όπου του Θεού την καλοσύνη, οι τοκογλύφοι πληγώνουν, λες, και λύσε μου τον κόμπο".
"Φύση και τέχνη πια, στο νου σου αν βάλεις, τη «Γένεση» απαρχής πρεπό να δίνουν ζωή και προκοπή στο ανθρωπολόι. Μα ο τοκογλύφος άλλο δρόμο παίρνει. Φύση αψηφάει και την ακόλουθη της, τι την ελπίδα αυτός αλλού στυλώνει".


Πηγή: http://news247.gr

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Παγκόσμια Ημέρα του Νερού η 22α Μαρτίου

ΟΗΕ: Το νερό είναι ζωτικής σημασίας παράγοντας σταθερότητας
«Αν δεν μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε το νερό της γεωργίας με σύνεση», μιας και η γεωργία είναι, μακράν, ο κύριος «χρήστης» γλυκού νερού, «θα αποτύχουμε να τερματίσουμε την πείνα, ενώ θα ανοίξουμε την πόρτα σε μια σειρά άλλων δεινών, όπως η ξηρασία, η πείνα και η πολιτική αστάθεια». Σε αυτή την προειδοποίηση προχώρησε ο γγ του ΟΗΕ, Μπαν Γκι Μουν, στο σημερινό μήνυμά του, με αφορμή τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού, το θέμα της οποίας είναι «Νερό και Επισιτιστική Ασφάλεια».  Υπογράμμισε δε, προς κάθε κατεύθυνση, ότι για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε την ελεύθερη πρόσβαση και παροχή στο νερό θα πρέπει όλοι να δεσμευτούν σε ενέργειες γα την καλύτερη χρήση του. Είναι γεγονός ότι η λειψυδρία σε πολλά μέρη του κόσμου αυξάνεται ενώ η γεωργική παραγωή βαίνει μειούμενη. Με λιγότερο νερό οι γεωργοί, ιδίως οι φτωχότεροι είναι οι πλέον ευάλωτοι και οι λιγότερο ικανοί να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να καλύψουν τις ανάγκες τους.Αυτές οι εξελίξεις επιτείνουν τον ανταγωνισμό για τους λιγοστούς υδατικούς πόρους, λέει ο γγ του ΟΗΕ. «Εμποδίζουν την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τροφή, νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής», επισημαίνει.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...